Sosyal medya da sıkça adında söz ettiren Ebru Akçay yeni adıyla X ve instagram da popüler

Paylaşımlarıyla adından söz ettirmeye devam ediyor.

2 yaşındayken kendi adını yazmayı öğrendiğini ve ingilizce okuyan ablasını kıskandığı için onun adını silip kendi adını yazarmış afacan bir şekilde Ebru Akçay

Bir röportaj yapalım istedik küçüklüğünden bu zamana kadar olan hayat hikayesinin kısa bir özetini geçmesi için sorular yönelik Ebru Akçay’a

Çocukluk döneminizden biraz bahsedermisiniz nasıl bir cocuktunuz?

Ebru Akçay:Çocukken çok meraklı ve azimli bir kişiliğim vardı.Yeni şeyler öğrenmeyi severdim hemde kısa bir süre de olsun isterdim.6 yaşımda yüzmeyi öğrendim 2 yaşımda yazmayı ismimi ve imza atmayı ayrica resimlerin aynısını yapmaya çalışırdım.5 yaşından arapca öğrendim ilkokula başlamadan önce alfabesini ezbere biliyorum.zor bir dildir ama 10 yakında Arapça dua.Ingilizce 7 yaşında öğrenmeye başladım ilk okulda çok çalışkandim derslerime hep katılır sıkı çalışırdım bisiklet ve pateni de ufak yaşlarda 6 yaşında öğrendim

Hayatınızda en unutmaz güzel bir anınızdan bahsedermisiniz? cocuklugunuza dair.

EbruAkcay: tabiki ben 10 yaşındayken çok hareketli enerji doluydum hatta çocukluğum tamamı diyebilirim.en güzel anılarım ise 2 tane birisi gülünç ama beceri gerektiren diğeri ise tamamen cin fikirli çocuk düşünceleri.ilk anım 10 yaşındayken sitenin bahçesinden barfiks demirleri vardı biri kısa biri uzundu bende o barfiks demirlerinden bazen karşıdan karşıya atlar ellerimde hava tutar karşı demiri ve ayakları demire dolayıp kendimi sallandirirdim bunu yapmak cesaret isterdi bir gün arkadaşlarımdan bir cocuk kendide bunu yapmaya kalktı ama maalesef ki düştü ve kolunu kırdı ben esnek bir çocuktum parende atabiliyordum bacaklarımı dümdüz açardım yada tersten 17 yaşıma kadar bacağımı tersten kafama deydirebiliyordum.Estek ve elastik bir vücudum vardı.Zayif ve fittim sporumu yapar her zaman sağlıklı olmaya çalışırdım

Kendinizi ne kadar tanıyorsunuz hiç değişmeyi düşündüğünüz mü?

Ebru Akçay: Kendimi her bakımdan tanıyorum.Bir ata sözü vardır insan 7 sinde neyse 70sinde odur diye ben bu atasözünü çok inanıyorum.Ben kendimi 7 yaşında nasil tanidiysam yada nasıl tanıttıysam öyle biriyim.Insanlar kişileri tanımlayamaz insan kendi benliğini sadece kendisi tanımlar, dışarıdan gelen eleştiri ve tutarsız davranışlar birisinin kişiliğini belirlemez.Kimse kimseye göre de yaşamaz.Eger yaşarsa Kendini unutur ve Kendini yeterince sevmez ve değer vermez.Ben kendimi çok seviyorum kendi yaşıyorum kimse için değil.Ama ben çok merhametli yeri gelir biri için herseyi yapabilirim.Cok veren maldan az veren candan bu ata sözü ne kadar doğru bilemem ama yalan dünya da yaşadığımız çok doğru…